Węgrzy byli plemieniem wędrownym, które przybyło ze środkowej Azji na tereny współczesnej Wielkiej Niziny Węgierskiej na przełomie IX i X wieku. Długa wędrówka spowodowała ukształtowanie się kultury spożywania dań z dużą ilością upolowanego i hodowlanego mięsa. Dlatego właśnie kuchnia węgierska bogata jest w mięsne zupy i potrawki przygotowywane na wolnym ogniu w kociołkach, które tradycyjnie nazywa się bograczami.
Tradycyjna kuchnia węgierska ukształtowała się nie tylko dzięki długiej wędrówce, ale także wpływowi sąsiadów – Słowian i Turków. To właśnie z Imperium Osmańskiego na Węgry trafiła papryka, która stała się warzywem kojarzonym z tym krajem. Pierwotnie ostre warzywo, poddane różnym sposobom uprawy, zmieniło się w znaną dziś paprykę słodką.
Słowo gulasz wywodzi się z węgierskiego słowa gulyás, co dosłownie oznacza pasterza bydła. Pierwotnie gulasz przygotowywany był ze smażonych kawałków mięsa z posiekaną cebulą. Węgrzy nie znali wtedy papryki ani pomidorów. Dopiero w XIX wieku składniki te weszły na stałe w skład kuchni węgierskiej i są jej współczesnymi symbolami.
Należy jednak pamiętać, że to, co w Polsce nazywamy gulaszem, Węgrzy dzielą na kilka różnych dań. Oryginalny węgierski gulasz, to gęsta zupa z mięsa i warzyw, a nie potrawka, którą zależnie od przyrządzenia nazywa się pӧrkӧlt, papriskás lub tokány. Warto jednak przyrządzić oryginalny węgierski gulasz i poczuć jego głęboki i aromatyczny smak.
